Tradycja i inspiracja
Pokaz naszej WSA/ASPTTF szkoły stał się jedną z głównych atrakcji wieczoru. „Pokaz mody zainspirowany ludowymi motywami był jednym z najbardziej kosmicznych pomysłów Nocy Muzeów” – Rzeczpospolita. Dziedzictwo kulturowe asymilowane jest przez nowo powstającą kulturę, która przekształca to co zastane nadając mu własny charakter. Estetyka i funkcjonalność nowych czasów odświeża i przekształca dawne formy czasami tak dalece, że pozostaje z nich tylko koloryt plastyczny. Dzięki transformacji stają się bardziej uniwersalne, docierają do zupełnie nowych odbiorców, sprawiają, że przeszłość nie odchodzi do skansenów i muzeów.
Pokaz Wyższej Szkoły Artystycznej w w Galerii Polskiej Sztuki Ludowej Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie
[vimeo 17107187]
[vimeo 17109050]
Profesor Szymon Bojko o pokazie Mody
Dzień cały przeżywałem na chłodno Wasz zainscenizowany Pokaz Mody. (Feszyn, dla mnie językowe barbarzyństwo) Oceniam go jako odważne sięgnięcie do korzeni kultury ludowej, chłopskiej, rodzimej, tej części Europy. Niezmiernie trafny, w obecnej chwili, banalizowania się smaku. Łyk autentyzmu w aurze etnicznego etosu rodzimości. Gorące przyjęcie tego widowiska przez publiczność potwierdza jego zalety innowacyjne. Nowatorskie wręcz. Wizualna świeżość na granicy groteski czy żartu, modelunek ubioru, pomysłowość detalu, chwilami dech zapierało. Otwierają się szersze horyzonty wyglądów, fryzur, makijażu, zastosowań praktycznych i ceremonialnych. Nowoczesność, tradycja idą tu w parze z zastosowaniem materiałów naturalnych i rozpoznawalnych. Duch Wyspiańskiego także Kantora, Abakanowicz i Grotowskiego są tu obecne. Wyobraźnia projektantek daje upust niebanalnym pomysłom, chociażby przetworzenie papieru, skrawków koronki, kłosów. Z wielu propozycji wyróżniam ubiór na zabawę, śmiały obyczajowo, niezwykły pod względem wyczucia kobiecego ciała. Warkocze ze skoszonego zboża, użyte w zwojach obiegających modelkę, jest majstersztykiem sam w sobie. Choreografowi mimo ograniczonych czasowo prób, udało się narzucić swoją przestrzenną wizję.
Wniosek końcowy. Moje własne życiowe doświadczenie podpowiada, że Pokaz w tej postaci jaki wczoraj został publicznie zrealizowany, po pewnych korektach, powinien być możliwie szybko zaproponowany poza granicami kraju. Mam na myśli przede wszystkim Mediolan, centrum Mody najbardziej dynamiczne w Europie. Z uwagi na nowatorstwo kulturowe, etniczne zaplecze Pokazu, proponuję przygotować odpowiednie dossier dla właściwej ekspozytury Unii Europejskiej w Polsce.Wczorajszy Pokaz zasługuje na patronat i poparcie Unii. Z własnej inicjatywy podejmę kroki, aby zainteresować grono przyjaciół z Fundacji Polsko-Włoskiej w Mediolanie, z którą od lat współpracuję. Oczekuję na dysk z wybranymi projektami. Wyślemy go do Mediolanu.
Szymon Bojko
